O mnie

Od dzieciństwa chciałem pomagać ludziom. Zawsze lubiłem sport, a wiadome jest, że w sporcie zdarzają się kontuzje. Gdy wybiłem kciuk mój dziadek zawiózł mnie do miejscowej znanej Pani która nastawiała wybite stawy bez przygotowania medycznego. Po wielkich trudach nastawiła palec, powstał duży obrzęk. Kobieta powiedziała, żebym moczył go w moczu to obrzęk ustąpi. Nie muszę dodawać, że nie skorzystałem z rady. Myśląc przed wizytą, że Pani robi fajne rzeczy to już po, zmieniłem zdanie i stwierdziłem, że nie tędy droga.

W liceum podczas obozu byłem na basenie. Chłopak skoczył na główkę i uderzył głową o dno, ale na szczęście mu się nic poważnego nie stało. Płytka wyobraźnia. Opiekunem obozu była Pani doktor – wykładowca AWF Katowice, teraz zajmuje się rehabilitacją dzieci z MPD i jest wybitną specjalistką w tej dziedzinie na Śląsku. Wtedy to Pani doktor opowiedziała mi o pracy z ludźmi którzy nie mieli tyle szczęścia. Temat niezwykle mnie zainteresował i postanowiłem studiować ówczesną rehabilitacje, po zmianie nazewnictwa fizjoterapię. Zmiana dotyczyła głównie problemów z nazwą, jeśli chodzi o rehabilitację to można się np. komuś zrehabilitować za coś i tu już były niejasności, a poza tym otwieraliśmy się bardziej na Europe i Świat.